داشبورد معمولا یک صفحه خوانا و در لحظه از نمایش گرافیکی روند شاخصهای سازمان است که به مدیران کمک میکند تا بتوانند تصمیمهای آگاهانه ای بگیرند.یک صفحه داشبورد معمولا شاخصهای کلیدی عملکرد (KPI) مربوط به یک هدف یا فرآیند خاص (مثل فروش، بازاریابی، منابع انسانی یا تولید) را در یک نگاه فراهم میکند. در عمل، کلمه داشبورد به عنوان گزارش پیشرفت یا گزارش نیز استفاده میشود.
داشبورد یک صفحه وب است که حاوی گزارشهایی است که مستقیما به پایگاههای داده و اطلاعات وصل هستند و همیشه به روز هستند. برای مثال داشبورد تولید میتواند اعداد مربوط به بهرهوری تولید را نمایش دهد مثل تعداد محصولات تولید شده یا نرخ ضایعات در ساعت. همچنین داشبورد منابع انسانی میتواند شاخصهای مرتبط با استخدام، نگهداری و قرارداد کارمندان را نشان دهد مثل تعداد موقعیتهای شغلی مورد نیاز یا میانگین ساعات بهرهوری در روز یا هزینه استخدام در هر واحد.
کلمه داشبورد از داشبورد خودرو گرفته شده است و همانطور که در داشبورد خودرو شما میتوانید وضعیت خودروی خود را در یک نگاه مشاهده کنید در داشبورد نیز میتوانید وضعیت سازمان یا شرکت خود را در لحظه و با یک نگاه مشاهده کنید.
داشبوردهای مدیریتی به مدیران این امکان را میدهند تا واحدهای مختلف سازمان خود را نظارت و پایش کنند و بتوانند کارایی کلی سازمان را به طور دقیق مشاهده کنند.
به کمک داشبورد میتوان هر دادهای در هر واحدی از سازمان را در ساخت شاخصهای کلیدی عملکرد دخیل کرد و از این طریق یک تصویر لحظهای (snapshot) از کارایی سازمان را در اختیار مدیر قرار داد.
مزایای استفاده از داشبورد شامل موارد زیر است:
داشبورد با توجه به نیازهای کاربران مختلف در سازمان به چند دسته تقسیم میشود.
داشبورد و کارتهای امتیازی با هم ارتباط نزدیکی دارند و اکثر مواقع میتوانند به جای هم استفاده شوند. با اینکه هر دو اطلاعات مهمی را به صورت گرافیکی نمایش میدهند تفاوت آنها در نحوه نمایش است. کارتهای امتیازی کیفیت عملیات را نمایش میدهند در حالی که داشبورد جهت حرکت سازمان را ارائه میکند. کارتهای امتیازی در فرمت تجویزی هستند و همیشه باید حاوی موارد زیر باشد:
هر یک از این قسمتها ارتباط بین کارتهای امتیازی و نیازمندیهای اساسی استراتژی را تضمین میکند. ولی طراحی صفحههای داشبوردی تعریف و استاندارد خاصی ندارد. داشبورد اغلب دستهای از علائم گرافیکی، نمودارها، گیجها و دیگر نمایشگرهای گرافیکی هستند که میتوانند نظارت شوند و یا با آنها تعامل شود. حتی زمانی که ارتباطی بین استراتژیها و داشبوردها وجود داشته باشد ممکن است اهداف در داشبوردها نمایش داده نشوند.
چهار معیار مهم برای تعیین خوب بودن یک داشبورد وجود دارد:
ایده داشبورد مدیریتی بعد از مفهوم سیستمهای پشتیبان تصمیمگیری در سال ۱۹۷۰ مطرح شد و در سال ۱۹۸۰ اولین داشبوردهای مدرن تحت عنوان سیستمهای اطلاعاتی مدیریتی یا Executive Information Systems (EISs) توسعه داده شدند. با توجه به مشکلات مربوط به بهروز رسانی دادهها مشخص شد که روش توسعه داشبوردها عملیاتی نیست و دادهها معمولا ناقص و غیر قابل اعتماد هستند و همچنین دادهها در قسمتهای مختلف سازمان پراکنده هستند. بنابراین در سال ۱۹۹۰ ایده استفاده از انبار دادهها و online analytical processing (OLAP) مطرح شد ولی با وجود تکنولوژیهای جدیدتر تا دهه گذشته باز هم داشبوردها محبوبیت چندانی نداشتند تا اینکه کارتهای امتیازی متوازن و شاخصهای کلیدی عملکرد معرفی شدند و امروز داشبوردها به یک جز حیاتی از مدیریت عملکرد تبدیل شدهاند.